Brunszwik-Wolfenbüttel
Henryk Juliusz (1589-1613), Talar 1609, mennica Zellerfeld
Awers: dwunastopolowa tarcza herbowa, powyżej pięć hełmów rycerskich
HENRICVS IVLIVS D G P EP HA DVX BRVNS ET LV
Rewers: w obwódce dziki człowiek, trzymający prawą ręką drzewo, lewa oparta na biodrze
HONES TVM PRO PATRIA
Waga 28.62 g
Henryk Juliusz książę Brunszwiku od 1589 r. z dynastii Welfów, administrator biskupstwa Halberstadt od 1578 i biskupstwa Minden 1582–1585. Był najstarszym synem księcia Brunszwiku Juliusza i Jadwigi, córki margrabiego Brandenburgii Joachima II Hektora. Dużą sławę książę zyskał jako dramaturg. Pierwsze sztuki, w stylu włoskim, wystawił z okazji własnego ślubu. W 1590 r. nawiązał kontakty z angielskim teatrem wędrownym i następnie zaangażował aktorów z tego kraju u siebie. Pod ich wpływem napisał kolejnych kilkanaście sztuk, wystawianych w Niemczech. Urządził stałą scenę teatralną na swoim dworze. Działalność dramatyczna Henryka Juliusza trwała do ok. 1600 r., porzucił ją na rzecz polityki. Książę był niepopularny wśród swoich poddanych, z racji presji podatkowej, jakiej ich poddawał. Posłuszeństwa odmówiło mu miasto Brunszwik, mimo oblężenia w 1606 r. nie zdołał go sobie podporządkować. Zmarł 20 lipca 1613 roku w Pradze.
