Rzadki poszukiwany typologicznie szóstak elbląski Augusta III Sasa.
Odmiana z grubym popiersiem królewskim, ze wstęgą orderową u dołu przerywającą napis otokowy.
Przedostatni rocznik monet z mennicy elbląskiej, która za panowania Poniatowskiego nie wznowiła już swej działalności.
Moneta z kolekcji Dr. Max Blaschegg, ex. Aukcja 117, Kress, 26 stycznia 1961.
Widoczny powyżej szóstak elbląski Augusta III Sasa z roku 1762, to moneta rzadka. W katalogu J. Dutkowskiego i A. Suchanka jest to poz. 414 oszacowana na R4.
Awers: popiersie króla w koronie i zbroi okrytej płaszczem
D G AVGVST III R POL M D L R P D S & EL
Rewers: w ozdobnym kartuszu herb Elbląga, powyżej nominał VI, poniżej data 1762 oraz inicjały ICS Josta Karola Schrödera
MON ARGENT CIVIT ELBINGENSIS
W czasach Augusta III Sasa mennica elbląska pracowała w latach 1760-1763. Emisje obejmowały szelągi, trojaki, szóstaki, orty, tymfy oraz dwudukaty. Przez mennicę przewinęło się wówczas wielu kierowników, wśród nich Justus Karol Schröder (1761-1763). Monety bite pod jego kierownictwem znaczono inicjałami „ICS”. Śmierć Augusta III zakończyła piękną, sięgającą czasów średniowiecza historię mennicy elbląskiej. Monety z roku 1763 stanowią jej ostatni akord.
Widoczny powyżej szóstak elbląski Augusta III Sasa z roku 1762, to moneta rzadka. W katalogu J. Dutkowskiego i A. Suchanka jest to poz. 414 oszacowana na R4.
