Ustanowił ją korpus oficerski tej formacji, najprawdopodobniej 21 września 1916 roku, z inicjatywy dowódcy brygady płk. Józefa Hallera. W dniu 30 listopada 1916 roku odznakę zatwierdziło Centralne Biuro Wydawnictw Naczelnego Komitetu Wojskowego (podawana jest też data 30 września 1916 roku). Jej statut zaakceptował płk Józef Haller w październiku 1916 roku. Zarejestrowano ją w Ministerstwie Spraw Wojskowych i zezwolono nosić, rozkazem Naczelnego Wodza z 5 maja 1920 roku. Była przyznawana, przez specjalną komisję w latach 1916-1917, niezależnie od posiadanego stopnia wojskowego, wszystkim żołnierzom brygady lub rodzinom poległych żołnierzy, ale bez prawa do noszenia.
Nie jest znana całkowita liczba jej nadań. Zapewne wykonano ich ponad 6.100 sztuk.
Odznaka z nr 3055 (wybity numeratorem), jednoczęściowa, tombak srebrzony.
Wykonawca nieustalony. Produkowali ją m.in. J. Widliński, Stanisław Szyk i Bronisław Szulecki, choć na pewno nie są to wszyscy jej wykonawcy.
Na uwagę zasługuje zachodnie oryginalnego, sprawnego mocowania na igłę.
Wymiary 46 x 33 mm
Odznaka z piękną patyną, stan bardzo dobry minus – widoczne przetarcia srebrzenia i rysy.
Literatura: Z. Kiełb, Polskie i obce znaki zaszczytne żołnierzy 2. Pułku Saperów Kaniowskich, Puławy 2021
