Typologicznie jeden z najtrudniejszych polskich banknotów denominowanych w markach do nabycia w stanie emisyjnym.
Odmiana z drukiem na papierze ze znakiem wodnym w plastry miodu oraz No poprzedzającym numer seryjny.
Ugięty w pionie bez kreski pod światło. W obrębie narożników nierażące zagniecenia. Końcówka lewego dolnego rogu zaplamiona.
Banknot wyróżnia się emisyjną świeżością, co w połączeniu z wyjątkowo intensywnym wysyceniem barw druku sprawia, że banknot prezentuje się znakomicie.
Emisja lutowo-majowa składa się z pięciu nominałów zaprojektowanych przez Adama Połtawskiego. Zaprojektowane przez niego banknoty wpisują się w europejski nurt kompozycji banknotów tego czasu, gdzie dominującym przedstawieniem był portret. W przypadku tej emisji jest to portret postaci historycznej.
W przypadku niższych nominałów awers jest nośnikiem treści informacyjnych o banknocie. Natomiast na rewersie znalazły się treści propagandowe zobrazowane pod postacią portretów.
